烧歌

烧歌原文：

搏虎张空拳，挟山超大海。固云一世雄，意气宁长在。岂无好江山，披图现光彩。我欲吊遗墟，古今几变改。何以洗我愁，斗酒藏相待。一日不衔杯，典衣沽酒来。我醉客归休，陶然万虑开。欲解尘世网，惟有倾樽罍。天地如一朝，安知岁月催。汉武慕神仙，空筑柏梁台。神仙不可期，骨朽成尘埃。愿言营糟丘，吾其将老哉。
挟纩如冰薄，无毡替客愁。绫衾闲直舍，布被老夔州。楼玉方撑起，山冰莫倚休。岁寒知小友，馀暖肯珍投。
大德讵可拟，高梧有长离。素怀经纶具，昭世犹安卑。落日去关外，悠悠隔山陂。我心如浮云，千里相追随。
高卧罗浮二十春，读书谈道不知贫。讵期止辇收颜驷，敢谓逃名似子真。蹭蹬一官还报主，萧条双鬓岂谋身。题诗尚忆梅花句，为掇芳华寄楚臣。
佳人最爱石榴红，染作轻裙步履同。唯有此花难入意，任教荣悴逐薰风。
颍州老翁病且羸，萧萧短发秋霜垂。手扶枯筇行复却，操瓢丐食河之湄。我哀其贫为顾问，欲语哽咽吞声悲。自言城东昔大户，腴田十顷桑阴围。阖门老稚三百指，衣食尽足常悬锥。河南年来数亢旱，赤地千里黄尘飞。麦禾槁死粟不熟，长镵挂壁犁生衣。黄堂太守足宴寝，鞭扑百姓穷膏脂。聒天丝竹夜酣饮，阳阳不问民啼饥。市中斗粟价十千，饥人煮蕨供晨炊。木皮剥尽草根死，妻子相对愁双眉。鹄形累累口生燄，脔割饿莩无完肌。奸民乘隙作大盗，腰弓跨马纷驱驰。啸呼深林聚凶恶，狎弄剑槊摇旌旗。去年三月入州治，踞坐堂上如熊罴。长官邀迎吏再拜，馈送牛酒罗阶墀。城中豪家尽剽掠，况在村落人烟稀。裂囊剖筐取金帛，煮鸡杀狗施鞭笞。今年灾虐及陈颍，疫毒四起民流离。连村比屋相枕藉，纵有药石难扶治。一家十口不三日，藁束席卷埋荒陂。死生谁复顾骨肉，性命喘息悬毫釐。大孙十岁卖五千，小孙三岁投清漪。至今平政桥下水，髑髅白骨如山崖。绣衣使者肃风纪，下车访察民疮痍。绿章陈辞达九陛，彻乐减膳心忧危。朝堂杂议会元老，恤荒讨贼劳深机。山东建节开大府，便宜斩
饭馀颇欲步寻茶，行到溪头小饮家。密竹自悭今岁笋，酴醾犹有后番花。耽诗叹我寒仍瘦，养气知君老更华。夏木扶疏更应好，要分犊草伴鸥沙。

烧歌拼音解读：

bó hǔ zhāng kōng quán ，jiā shān chāo dà hǎi 。gù yún yī shì xióng ，yì qì níng zhǎng zài 。qǐ wú hǎo jiāng shān ，pī tú xiàn guāng cǎi 。wǒ yù diào yí xū ，gǔ jīn jǐ biàn gǎi 。hé yǐ xǐ wǒ chóu ，dòu jiǔ cáng xiàng dài 。yī rì bú xián bēi ，diǎn yī gū jiǔ lái 。wǒ zuì kè guī xiū ，táo rán wàn lǜ kāi 。yù jiě chén shì wǎng ，wéi yǒu qīng zūn léi 。tiān dì rú yī cháo ，ān zhī suì yuè cuī 。hàn wǔ mù shén xiān ，kōng zhù bǎi liáng tái 。shén xiān bú kě qī ，gǔ xiǔ chéng chén āi 。yuàn yán yíng zāo qiū ，wú qí jiāng lǎo zāi 。
jiā kuàng rú bīng báo ，wú zhān tì kè chóu 。líng qīn xián zhí shě ，bù bèi lǎo kuí zhōu 。lóu yù fāng chēng qǐ ，shān bīng mò yǐ xiū 。suì hán zhī xiǎo yǒu ，yú nuǎn kěn zhēn tóu 。
dà dé jù kě nǐ ，gāo wú yǒu zhǎng lí 。sù huái jīng lún jù ，zhāo shì yóu ān bēi 。luò rì qù guān wài ，yōu yōu gé shān bēi 。wǒ xīn rú fú yún ，qiān lǐ xiàng zhuī suí 。
gāo wò luó fú èr shí chūn ，dú shū tán dào bú zhī pín 。jù qī zhǐ niǎn shōu yán sì ，gǎn wèi táo míng sì zǐ zhēn 。cèng dēng yī guān hái bào zhǔ ，xiāo tiáo shuāng bìn qǐ móu shēn 。tí shī shàng yì méi huā jù ，wéi duō fāng huá jì chǔ chén 。
jiā rén zuì ài shí liú hóng ，rǎn zuò qīng qún bù lǚ tóng 。wéi yǒu cǐ huā nán rù yì ，rèn jiāo róng cuì zhú xūn fēng 。
yǐng zhōu lǎo wēng bìng qiě léi ，xiāo xiāo duǎn fā qiū shuāng chuí 。shǒu fú kū qióng háng fù què ，cāo piáo gài shí hé zhī méi 。wǒ āi qí pín wéi gù wèn ，yù yǔ gěng yān tūn shēng bēi 。zì yán chéng dōng xī dà hù ，yú tián shí qǐng sāng yīn wéi 。hé mén lǎo zhì sān bǎi zhǐ ，yī shí jìn zú cháng xuán zhuī 。hé nán nián lái shù kàng hàn ，chì dì qiān lǐ huáng chén fēi 。mài hé gǎo sǐ sù bú shú ，zhǎng chán guà bì lí shēng yī 。huáng táng tài shǒu zú yàn qǐn ，biān pū bǎi xìng qióng gāo zhī 。guō tiān sī zhú yè hān yǐn ，yáng yáng bú wèn mín tí jī 。shì zhōng dòu sù jià shí qiān ，jī rén zhǔ jué gòng chén chuī 。mù pí bāo jìn cǎo gēn sǐ ，qī zǐ xiàng duì chóu shuāng méi 。hú xíng lèi lèi kǒu shēng yàn ，luán gē è piǎo wú wán jī 。jiān mín chéng xì zuò dà dào ，yāo gōng kuà mǎ fēn qū chí 。xiào hū shēn lín jù xiōng è ，xiá nòng jiàn shuò yáo jīng qí 。qù nián sān yuè rù zhōu zhì ，jù zuò táng shàng rú xióng pí 。zhǎng guān yāo yíng lì zài bài ，kuì sòng niú jiǔ luó jiē chí 。chéng zhōng háo jiā jìn piāo luě ，kuàng zài cūn luò rén yān xī 。liè náng pōu kuāng qǔ jīn bó ，zhǔ jī shā gǒu shī biān chī 。jīn nián zāi nuè jí chén yǐng ，yì dú sì qǐ mín liú lí 。lián cūn bǐ wū xiàng zhěn jiè ，zòng yǒu yào shí nán fú zhì 。yī jiā shí kǒu bú sān rì ，gǎo shù xí juàn mái huāng bēi 。sǐ shēng shuí fù gù gǔ ròu ，xìng mìng chuǎn xī xuán háo lí 。dà sūn shí suì mài wǔ qiān ，xiǎo sūn sān suì tóu qīng yī 。zhì jīn píng zhèng qiáo xià shuǐ ，dú lóu bái gǔ rú shān yá 。xiù yī shǐ zhě sù fēng jì ，xià chē fǎng chá mín chuāng yí 。lǜ zhāng chén cí dá jiǔ bì ，chè lè jiǎn shàn xīn yōu wēi 。cháo táng zá yì huì yuán lǎo ，xù huāng tǎo zéi láo shēn jī 。shān dōng jiàn jiē kāi dà fǔ ，biàn yí zhǎn
fàn yú pō yù bù xún chá ，háng dào xī tóu xiǎo yǐn jiā 。mì zhú zì qiān jīn suì sǔn ，tú mí yóu yǒu hòu fān huā 。dān shī tàn wǒ hán réng shòu ，yǎng qì zhī jun1 lǎo gèng huá 。xià mù fú shū gèng yīng hǎo ，yào fèn dú cǎo bàn ōu shā 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

烧歌相关翻译

④“夜来”句：一作“欲知昨夜风”。
③迟暮：这时杜甫年五十。供多病：交给多病之身了。供，付托。涓埃：滴水、微尘，指毫末之微。
（5）汀（tīng）：水边平地，小洲。
⑤殊方语：异乡语言。殊方：远方，异域。故：一作“旧”。

烧歌相关赏析

“画堂红袖倚清酣，华发不胜簪。”开头两句从家里生活写起，似乎开得太远，与怀人没有什么关系，实际上却暗蕴怀念远方朋友的意思。作者不说自己年迈，盼望与老友相聚。而说自己没心思与姬妾周旋，姬妾清闲自在。以侧写正，委婉曲致。
做人要讲究诚信，不能因为自己的快乐或事情就违背承诺。

作者介绍

李缜 德宗贞元间人。贞元七年(791)和路应游仙岩诗，并寄包佶、李纾等人。