沁园春·寒食郓州道中

沁园春·寒食郓州道中原文：

薄游金华山，信足支短筇。长啸黄初平，蹴踏金芙蓉。芙蓉峰头白云起，天风习习两腋举。相传古来洞天三十六，乃是赤松真人之所理。千岩拔崔嵬，万壑亘迤逦。高欲凌空同，侧若摧鸟鼠。括苍与台雁，琐细不足拟。帝鸿既长逝，雨师邈难招。回看昔日讲堂洞，却忆当时刘孝标。九龙蜿蜒读书处，穹岩怪石摩苍霄。荒坟突兀葬彩笔，至今词客何寥寥。讲堂信郁纡，朝真益弘敞。天门划然开，石洞豁榛莽。恍然坐我金银台，昆丘玄圃恣来往。青虬赤鲤尽罗列，三仙七圣时俯仰。幽怀转轶荡，胜槩杳莫穷。飞梁百尺下窈窕，举足却堕冰壶中。冰壶跨山腹，气势何其雄。何年虎豹穴，置此蛟龙宫。水帘参差直下五千尺，银河宛转倒泻双白虹。天孙云锦织璀璨，鲛人珠箔垂玲珑。飞流溅沫日夜不得息，惊涛涌雪六月迷长空。耸身出冰壶，倚杖息馀峭。举头万松巅，隐隐落斜照。石羊纷纷望不穷，突见双龙挂寒峤。恍惚初平兄弟骑，蜕骨遗此青天貌。俯窥曲涧仅容膝，解衣燃烛渡深黑。行行不尽一线明，万乳荧煌喷苍壁。玉树罗青葱，芝田烂金碧。谁持巨灵斧，凿此灵仙窟。真人渺何许，瑶草纷可拾。枰间数子势飞动，细看尚记当年弈。人言此穴穿四明，天窗万叠开蓬瀛。摩挲仰视众仙箓，隐见若有胡生名。吁嗟我今胡为在下土，青鞋布袜濩落如流萍。乃思昔日玉皇侧，看花醉卧芙蓉城。木公徘徊向我怒，授简谪余离太清。一落人间五千载，沧溟浩劫会巳盈。顾瞻灵境但咫尺，奋身欲飞还不能。倚杖还悲歌，壮心浩难遏。却忆云门期，瓢笠候明发。回望金华山，兹游信奇绝。馀霞映袍袖，岚翠尚明灭。何当蹑苍虬，长揖众仙列。提携两赤松，永与尘世别。
花已搅，柳边牵。荷丝萦一缕，荷叶叠千钱。苦心成藕悲莲子，莲子成时郎不怜。
凌晨丽城去，薄暮上林栖。辞枝枝暂起，停树树还低。向日终难托，迎风讵肯迷。只待纤纤手，曲里作宵啼。
东望堪思捧刺时，姓名相齿有人知。公堂伴语山光入，秋阁尝茶树影移。石上琴尊从赏月，水边台榭许题诗。重因送客留连甚，长记还家不敢辞。
参同灵宝皆糟粕，黄白腐肠非上药。眼中寿者谁百龄，精气于人日沦薄。此经云传九宸帝，剿说元虚弗深计。斡旋性命具圭臬，消息乾坤有根蒂。斯民得生甘自捐，七情劫伐多可怜。元关未安龙虎宅，黑籍早促蜉蝣年。我躯百病幸逃死，待复冲和摄阳始。倘删五浊皈彭篯，还爇孤灯拜聃李。绮云郁丽琅风清，华幡飐虚青鸾行。婴儿如黍匿中府，绀光四照天地明。愧难手借陶钧力，刊落繁芜守诸默。莲华一茎春露色，大海无尘月初拭。
隔河种桑柘，蔼蔼浮晴烟。芳芷绣平楚，余霞媚远天。前村曲涧断，荒径长桥连。东皋急农事，晚食迟归田。野渡无人喧，一篙斜照边。
凉月白霜阶，光腻平于砥。古木坐寒禽，写影空窗里。牙刀劈沉心，云母熏红纸。茶垆藏古云，一叶寒吹起。角灯抽紫焰，冻花老瓶水。滑波映琉璃，一片冷光死。灰心伴夜弹，寒猧吠行履。
莲华不朽寺，雕刻满山根。石汗知天雨，金泥落圣言。思量施金客，千古独消魂。
缇室阳回迎瑞气，疏林几树吐繁英。舞花美女微含笑，辟谷仙人太瘦生。冰雪光华应三白，肌肤绰约喜双清。残年有客重相见，缓引椒觞话旧盟。

沁园春·寒食郓州道中拼音解读：

báo yóu jīn huá shān ，xìn zú zhī duǎn qióng 。zhǎng xiào huáng chū píng ，cù tà jīn fú róng 。fú róng fēng tóu bái yún qǐ ，tiān fēng xí xí liǎng yè jǔ 。xiàng chuán gǔ lái dòng tiān sān shí liù ，nǎi shì chì sōng zhēn rén zhī suǒ lǐ 。qiān yán bá cuī wéi ，wàn hè gèn yǐ lǐ 。gāo yù líng kōng tóng ，cè ruò cuī niǎo shǔ 。kuò cāng yǔ tái yàn ，suǒ xì bú zú nǐ 。dì hóng jì zhǎng shì ，yǔ shī miǎo nán zhāo 。huí kàn xī rì jiǎng táng dòng ，què yì dāng shí liú xiào biāo 。jiǔ lóng wān yán dú shū chù ，qióng yán guài shí mó cāng xiāo 。huāng fén tū wū zàng cǎi bǐ ，zhì jīn cí kè hé liáo liáo 。jiǎng táng xìn yù yū ，cháo zhēn yì hóng chǎng 。tiān mén huá rán kāi ，shí dòng huō zhēn mǎng 。huǎng rán zuò wǒ jīn yín tái ，kūn qiū xuán pǔ zì lái wǎng 。qīng qiú chì lǐ jìn luó liè ，sān xiān qī shèng shí fǔ yǎng 。yōu huái zhuǎn yì dàng ，shèng gài yǎo mò qióng 。fēi liáng bǎi chǐ xià yǎo tiǎo ，jǔ zú què duò bīng hú zhōng 。bīng hú kuà shān fù ，qì shì hé qí xióng 。hé nián hǔ bào xué ，zhì cǐ jiāo lóng gōng 。shuǐ lián cān chà zhí xià wǔ qiān chǐ ，yín hé wǎn zhuǎn dǎo xiè shuāng bái hóng 。tiān sūn yún jǐn zhī cuǐ càn ，jiāo rén zhū bó chuí líng lóng 。fēi liú jiàn mò rì yè bú dé xī ，jīng tāo yǒng xuě liù yuè mí zhǎng kōng 。sǒng shēn chū bīng hú ，yǐ zhàng xī yú qiào 。jǔ tóu wàn sōng diān ，yǐn yǐn luò xié zhào 。shí yáng fēn fēn wàng bú qióng ，tū jiàn shuāng lóng guà hán qiáo 。huǎng hū chū píng xiōng dì qí ，tuì gǔ yí cǐ qīng tiān mào 。fǔ kuī qǔ jiàn jǐn róng xī ，jiě yī rán zhú dù shēn hēi 。háng háng bú jìn yī xiàn míng ，wàn rǔ yíng huáng pēn cāng bì 。yù shù luó qīng cōng ，zhī tián làn jīn bì 。shuí chí jù líng fǔ ，záo cǐ líng xiān kū 。zhēn rén miǎo hé xǔ ，yáo cǎo fēn kě shí 。píng jiān shù zǐ shì fēi dòng ，xì kàn shàng jì dāng nián yì 。rén yán cǐ xué chuān sì míng ，tiān chuāng wàn dié kāi péng yíng 。mó suō yǎng shì zhòng xiān lù ，yǐn jiàn ruò yǒu hú shēng míng 。yù jiē wǒ jīn hú wéi zài xià tǔ ，qīng xié bù wà hù luò rú liú píng 。nǎi sī xī rì yù huáng cè ，kàn huā zuì wò fú róng chéng 。mù gōng pái huái xiàng wǒ nù ，shòu jiǎn zhé yú lí tài qīng 。yī luò rén jiān wǔ qiān zǎi ，cāng míng hào jié huì sì yíng 。gù zhān líng jìng dàn zhǐ chǐ ，fèn shēn yù fēi hái bú néng 。yǐ zhàng hái bēi gē ，zhuàng xīn hào nán è 。què yì yún mén qī ，piáo lì hòu míng fā 。huí wàng jīn huá shān ，zī yóu xìn qí jué 。yú xiá yìng páo xiù ，lán cuì shàng míng miè 。hé dāng niè cāng qiú ，zhǎng yī zhòng xiān liè 。tí xié liǎng chì sōng ，yǒng yǔ chén shì bié 。
huā yǐ jiǎo ，liǔ biān qiān 。hé sī yíng yī lǚ ，hé yè dié qiān qián 。kǔ xīn chéng ǒu bēi lián zǐ ，lián zǐ chéng shí láng bú lián 。
líng chén lì chéng qù ，báo mù shàng lín qī 。cí zhī zhī zàn qǐ ，tíng shù shù hái dī 。xiàng rì zhōng nán tuō ，yíng fēng jù kěn mí 。zhī dài xiān xiān shǒu ，qǔ lǐ zuò xiāo tí 。
dōng wàng kān sī pěng cì shí ，xìng míng xiàng chǐ yǒu rén zhī 。gōng táng bàn yǔ shān guāng rù ，qiū gé cháng chá shù yǐng yí 。shí shàng qín zūn cóng shǎng yuè ，shuǐ biān tái xiè xǔ tí shī 。zhòng yīn sòng kè liú lián shèn ，zhǎng jì hái jiā bú gǎn cí 。
cān tóng líng bǎo jiē zāo pò ，huáng bái fǔ cháng fēi shàng yào 。yǎn zhōng shòu zhě shuí bǎi líng ，jīng qì yú rén rì lún báo 。cǐ jīng yún chuán jiǔ chén dì ，jiǎo shuō yuán xū fú shēn jì 。wò xuán xìng mìng jù guī niè ，xiāo xī qián kūn yǒu gēn dì 。sī mín dé shēng gān zì juān ，qī qíng jié fá duō kě lián 。yuán guān wèi ān lóng hǔ zhái ，hēi jí zǎo cù fú yóu nián 。wǒ qū bǎi bìng xìng táo sǐ ，dài fù chōng hé shè yáng shǐ 。tǎng shān wǔ zhuó guī péng jiān ，hái ruò gū dēng bài dān lǐ 。qǐ yún yù lì láng fēng qīng ，huá fān zhǎn xū qīng luán háng 。yīng ér rú shǔ nì zhōng fǔ ，gàn guāng sì zhào tiān dì míng 。kuì nán shǒu jiè táo jun1 lì ，kān luò fán wú shǒu zhū mò 。lián huá yī jīng chūn lù sè ，dà hǎi wú chén yuè chū shì 。
gé hé zhǒng sāng zhè ，ǎi ǎi fú qíng yān 。fāng zhǐ xiù píng chǔ ，yú xiá mèi yuǎn tiān 。qián cūn qǔ jiàn duàn ，huāng jìng zhǎng qiáo lián 。dōng gāo jí nóng shì ，wǎn shí chí guī tián 。yě dù wú rén xuān ，yī gāo xié zhào biān 。
liáng yuè bái shuāng jiē ，guāng nì píng yú dǐ 。gǔ mù zuò hán qín ，xiě yǐng kōng chuāng lǐ 。yá dāo pī chén xīn ，yún mǔ xūn hóng zhǐ 。chá lú cáng gǔ yún ，yī yè hán chuī qǐ 。jiǎo dēng chōu zǐ yàn ，dòng huā lǎo píng shuǐ 。huá bō yìng liú lí ，yī piàn lěng guāng sǐ 。huī xīn bàn yè dàn ，hán wō fèi háng lǚ 。
lián huá bú xiǔ sì ，diāo kè mǎn shān gēn 。shí hàn zhī tiān yǔ ，jīn ní luò shèng yán 。sī liàng shī jīn kè ，qiān gǔ dú xiāo hún 。
tí shì yáng huí yíng ruì qì ，shū lín jǐ shù tǔ fán yīng 。wǔ huā měi nǚ wēi hán xiào ，pì gǔ xiān rén tài shòu shēng 。bīng xuě guāng huá yīng sān bái ，jī fū chāo yuē xǐ shuāng qīng 。cán nián yǒu kè zhòng xiàng jiàn ，huǎn yǐn jiāo shāng huà jiù méng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

沁园春·寒食郓州道中相关翻译

⑨平天：湖名，旧址在贵池西南的齐山脚下。
②堪：可以，能够。欲：一作“亦”。然：同“燃”。
⑭子：您，古代男子的尊称，这里指朋友。

沁园春·寒食郓州道中相关赏析

结尾两句，是在晓钟惊梦的挨守中，起身修写家书的情景。这一笔看似寻常，细细体味，却是饱含辛酸。诗人吐出“归去难”，这一沉重的现实已是不堪；而他还要向遥远的亲人掩饰真相，强自“回两字报平安”，其苦心孤诣就不能不使读者更觉震动了。
这首曲先写了阵雨后西湖上雾气迷潆的朦胧美，接着一条画船由远而近地进入这幅画面，随着画面的进一步推进，展现在人们眼前的是轻歌曼舞的美女，最后将这幅谢安曾游的美景与传说中的仙境相比较，发出“倒大风流”的慨叹。
这里的一个“破”字，把此时此刻农民们那种高兴到了发狂程度的情形准确地反映了出来，把管雨舞蹈的农民们的狂欢之情活托了出来。这就使人觉得，这里非用个“破”字不可，不能更易。这又与结句紧紧相连；因为农民们为此狂欢，所以作者也“高兴的无是处”。他和灾民们一样高兴，也高兴地不知道怎么好了。

作者介绍

文偃 （?—949）五代时南汉高僧。姑苏嘉兴人，俗姓张。居韶州云门山光奉院。机缘语句，实立云门宗之始。