阮郎归·耒阳道中为张处父推官赋

阮郎归·耒阳道中为张处父推官赋原文：

悠悠棹扁舟，泛泛清溪曲。夕阳淡平林，长空下孤惊。村远断人烟，言就芦洲宿。遥忆忍饥人，日晚餐杞菊。
抱琴花夜不胜春，独奏相思泪满巾。第五指中心最恨，数声呜咽为何人。湘娥不葬九疑云，楚水连天坐忆君。惟有啼乌旧名在，忍教呜咽夜长闻。
僧房分半榻，坐我白云间。暂脱浮生累，聊娱此日閒。露松垂砌湿，霜藓缀墙斑。为谢良朋引，从兹得往还。
桃花坞裏桃花庵，桃花庵裏桃花仙。桃花仙人种桃树，又折花枝当酒钱。酒醒只在花前坐，酒醉还须花下眠。花前花後日复日，酒醉酒醒年复年。不愿鞠躬车马前，但愿老死花酒间。车尘马足贵者趣，酒盏花枝贫者缘。若将富贵比贫贱，一在平地一在天。若将贫贱比车马，他得驱驰我得闲。世人笑我忒风颠，我咲世人看不穿。记得五陵豪杰墓，无酒无花锄作田。弘治乙丑三月桃花庵主人唐寅（原版）桃花坞里桃花庵，桃花庵里桃花仙。桃花仙人种桃树，又摘桃花换酒钱。酒醒只在花前坐，酒醉还来花下眠。半醒半醉日复日，花落花开年复年。但愿老死花酒间，不愿鞠躬车马前。车尘马足富者趣，酒盏花枝贫者缘。若将富贵比贫者，一在平地一在天。若将贫贱比车马，他得驱驰我得闲。别人笑我忒风颠，我笑他人看不穿。不见五陵豪杰墓，无花无酒锄作田。（版本一）桃花坞里桃花庵，桃花庵里桃花仙。桃花仙人种桃树，又摘桃花换酒钱。酒醒只来花下坐，酒醉还来花下眠。半醒半醉日复日，花落花开年复年。但愿老死花酒间，不愿鞠躬车马前。车尘马足富者趣，酒盏花枝贫者缘。若将富贵比贫贱，一在平地一在天。若将花酒比车马，他得驱驰我得闲。别人笑我忒风骚，我笑他人看不穿。不见五陵豪杰墓，无酒无花锄作田。（版本二）
病骨悲残岁，归心落暮潮。正闻烽火急，休道海门遥。蜃市连云幻，鲸涛挟雨骄。旧惭持汉节，才薄负中朝。
田横尝避汉，徐福亦逃秦；试问三千女，何如五百人！槎归应有恨，剑在岂无嗔！惭愧荆蛮长，空文采药身。
造化有功力，平分归笔端。溪如冰后听，山似烧来看。立意雪髯出，支颐烟汗干。世间从尔后，应觉致名难。

阮郎归·耒阳道中为张处父推官赋拼音解读：

yōu yōu zhào biǎn zhōu ，fàn fàn qīng xī qǔ 。xī yáng dàn píng lín ，zhǎng kōng xià gū jīng 。cūn yuǎn duàn rén yān ，yán jiù lú zhōu xiǔ 。yáo yì rěn jī rén ，rì wǎn cān qǐ jú 。
bào qín huā yè bú shèng chūn ，dú zòu xiàng sī lèi mǎn jīn 。dì wǔ zhǐ zhōng xīn zuì hèn ，shù shēng wū yān wéi hé rén 。xiāng é bú zàng jiǔ yí yún ，chǔ shuǐ lián tiān zuò yì jun1 。wéi yǒu tí wū jiù míng zài ，rěn jiāo wū yān yè zhǎng wén 。
sēng fáng fèn bàn tà ，zuò wǒ bái yún jiān 。zàn tuō fú shēng lèi ，liáo yú cǐ rì jiān 。lù sōng chuí qì shī ，shuāng xiǎn zhuì qiáng bān 。wéi xiè liáng péng yǐn ，cóng zī dé wǎng hái 。
táo huā wù lǐ táo huā ān ，táo huā ān lǐ táo huā xiān 。táo huā xiān rén zhǒng táo shù ，yòu shé huā zhī dāng jiǔ qián 。jiǔ xǐng zhī zài huā qián zuò ，jiǔ zuì hái xū huā xià mián 。huā qián huā hòu rì fù rì ，jiǔ zuì jiǔ xǐng nián fù nián 。bú yuàn jū gōng chē mǎ qián ，dàn yuàn lǎo sǐ huā jiǔ jiān 。chē chén mǎ zú guì zhě qù ，jiǔ zhǎn huā zhī pín zhě yuán 。ruò jiāng fù guì bǐ pín jiàn ，yī zài píng dì yī zài tiān 。ruò jiāng pín jiàn bǐ chē mǎ ，tā dé qū chí wǒ dé xián 。shì rén xiào wǒ tuī fēng diān ，wǒ xiào shì rén kàn bú chuān 。jì dé wǔ líng háo jié mù ，wú jiǔ wú huā chú zuò tián 。hóng zhì yǐ chǒu sān yuè táo huā ān zhǔ rén táng yín （yuán bǎn ）táo huā wù lǐ táo huā ān ，táo huā ān lǐ táo huā xiān 。táo huā xiān rén zhǒng táo shù ，yòu zhāi táo huā huàn jiǔ qián 。jiǔ xǐng zhī zài huā qián zuò ，jiǔ zuì hái lái huā xià mián 。bàn xǐng bàn zuì rì fù rì ，huā luò huā kāi nián fù nián 。dàn yuàn lǎo sǐ huā jiǔ jiān ，bú yuàn jū gōng chē mǎ qián 。chē chén mǎ zú fù zhě qù ，jiǔ zhǎn huā zhī pín zhě yuán 。ruò jiāng fù guì bǐ pín zhě ，yī zài píng dì yī zài tiān 。ruò jiāng pín jiàn bǐ chē mǎ ，tā dé qū chí wǒ dé xián 。bié rén xiào wǒ tuī fēng diān ，wǒ xiào tā rén kàn bú chuān 。bú jiàn wǔ líng háo jié mù ，wú huā wú jiǔ chú zuò tián 。（bǎn běn yī ）táo huā wù lǐ táo huā ān ，táo huā ān lǐ táo huā xiān 。táo huā xiān rén zhǒng táo shù ，yòu zhāi táo huā huàn jiǔ qián 。jiǔ xǐng zhī lái huā xià zuò ，jiǔ zuì hái lái huā xià mián 。bàn xǐng bàn zuì rì fù rì ，huā luò huā kāi nián fù nián 。dàn yuàn lǎo sǐ huā jiǔ jiān ，bú yuàn jū gōng chē mǎ qián 。chē chén mǎ zú fù zhě qù ，jiǔ zhǎn huā zhī pín zhě yuán 。ruò jiāng fù guì bǐ pín jiàn ，yī zài píng dì yī zài tiān 。ruò jiāng huā jiǔ bǐ chē mǎ ，tā dé qū chí wǒ dé xián 。bié rén xiào wǒ tuī fēng sāo ，wǒ xiào tā rén kàn bú chuān 。bú jiàn wǔ líng háo jié mù ，wú jiǔ wú huā chú zuò tián 。（bǎn běn èr ）
bìng gǔ bēi cán suì ，guī xīn luò mù cháo 。zhèng wén fēng huǒ jí ，xiū dào hǎi mén yáo 。shèn shì lián yún huàn ，jīng tāo jiā yǔ jiāo 。jiù cán chí hàn jiē ，cái báo fù zhōng cháo 。
tián héng cháng bì hàn ，xú fú yì táo qín ；shì wèn sān qiān nǚ ，hé rú wǔ bǎi rén ！chá guī yīng yǒu hèn ，jiàn zài qǐ wú chēn ！cán kuì jīng mán zhǎng ，kōng wén cǎi yào shēn 。
zào huà yǒu gōng lì ，píng fèn guī bǐ duān 。xī rú bīng hòu tīng ，shān sì shāo lái kàn 。lì yì xuě rán chū ，zhī yí yān hàn gàn 。shì jiān cóng ěr hòu ，yīng jiào zhì míng nán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

阮郎归·耒阳道中为张处父推官赋相关翻译

①官舍：即官府。萧萧：象声词，草木摇落声。闲官：指当时诗人所任商州团练副使之职。
①郴州：今属湖南。雾失楼台：暮霭沉沉，楼台消失在浓雾中。月迷津渡：月色朦胧，渡口迷失不见。桃源望断无寻处：拼命寻找也看不见理想的桃花源。桃源：语出晋陶渊明《桃花源记》，指生活安乐、合乎理想的地方。无寻处：找不到。可堪：怎堪，哪堪，受不住。杜鹃：鸟名，相传其鸣叫声像人言“不如归去”，容易勾起人的思乡之情。

阮郎归·耒阳道中为张处父推官赋相关赏析

用尽我为国为民心，祈下些值金值玉雨，数年空盼望，一旦遂沾濡，唤省焦枯，喜万象春如故，恨流民尚在途，留不住都弃业抛家，当不的也离乡背土。

作者介绍

刘复 唐人。能诗。代宗大历中进士。德宗贞元中，官御史，分司东都。后官至水部员外郎。