东溪

东溪原文：

唐郎写竹如写字，正以风情韵度高。我解平章不能写，未曾分得凤凰毛。
君门射策夺宫袍，衣锦还乡意气豪。霁月光风周茂叔，浑金璞玉晋山涛。人思附骥情应切，我喜登龙价倍高。往日诸兄曾受业，云亭问字敢辞劳。
宇宙茫茫一画图，葫芦依样换青蚨。白头牛马应人贱，黄卷儿孙可自娱。挟策未能干富贵，谈兵何处友屠沽。冰霜寂寞天涯客，潦倒乾坤一饿夫。
香满陂塘三十六。翠盖迎凉，万顷遮天绿。画桨珠帘云锦簇。摘花惊起双鸥浴。水佩风裳看不足。一棹轻移，荡过藏书屋。今夜闹红深处宿。月明听唱凌波曲。
堂堂邑城东，辟地迁乡学。流水环西偏，好山绕南郭。青衿来游歌，济济见头角。所求在诗书，所习惟礼乐。许侯善作兴，士类忻有托。咏歌付菁莪，践履由矩彟。儒宫旧湫隘，脩饰重开拓。堂前势峥嵘，堂后地宽绰。便思藏古书，倏尔创高阁。造化为主张，鬼神助咨度。众材纷积聚，群匠事砻斲。名区轶飞尘，危构撑碧落。檐楹绚青紫，壁槛明丹垩。风棂接朱户，月牖连翠箔。千金购图籍，万卷充栋桷。六经最严整，百氏纷交错。标题别牙签，启闭时锁钥。奎光映虹霓，文字丽金艧。芸香剩熏渍，缣素互联络。能吞石渠富，足助张华博。胡何经世变，兵燹肆炎恶。荡然成灰尘，况又遭攘掠。阁非灵光存，书似秦坑虐。玉毁惊椟亡，珠逃为川涸。谁能复兴脩，政剧吏孱弱。风流校书郎，夙抱经世略。忻然兴义举，不吝发私橐。规模出胸次，功效归咄诺。勤劳仅逾时，轮奂忽如昨。众难君独易，远迩为惊愕。文溪前有记，梅外能继作。岂徒誇目前，实以视绵邈。迩来复中否，繁盛沦寂寞。名馀铁炉步，事叹令威鹤。尘埃冷蠹鱼，风雨留蜗壳。基荒草色新，碑古苔痕剥。巍巍弦诵区，依旧等硗埆。悠悠乾坤内，斯道还自若。世人急功利，亦或重名爵。宁知一编中，至味堪咀嚼。尝闻上古时，浑沌凝太朴。后来书契兴，文籍渐昭焯。图书最幽赜，坟典终灏噩。斯时岂无书，未易窥浑璞。天生鲁仲尼，元气属斟酌。道传鲁氏唯，才竭颜生卓。六经集大成，中或劳笔削。一从垂宪来，千古传木铎。经秦已煨烬，出汉还穿凿。遗编在天下，谁为订纯驳。隋唐迄五代，光焰存一爝。莫能探渊微，徒尔读糟粕。五星聚奎躔，二水溯濂洛。真儒相继出，绪统悬掌握。片言万里具，一发千钧著。文风资阐扬，圣道赖宣廓。时人好藏书，彼此如有约。建阳与吴郡，两记争融爚。吾邦故文献，此举殊卓荦。声华动乡国，名教等山岳。我生已后时，偶被诗书缚。未能万卷破，徒事一鞭着。结网因羡鱼，不耕敢求穫。植根思深培，举步虑前却。词章乃馀事，富贵非可乐。书中有至宝，岂但殊圭珏。常亲一灯青，不管双鬓皬。匪图身有馀，亦使心无怍。泮中昔游观，陈迹嗟落莫。池芹尚清香，坛杏转盘礴。丝竹遗声音，鸢鱼自飞跃。废兴自相寻，气运有回薄。眷兹风化本，可忍成萧索。凭谁绍前功，且以开后觉。我愿记其成，新碑为磨琢。
几重云树几重山，小小茅檐三两间。但许使君赍酒至，不妨南陌荷锄还。
春气暄妍御夹纱，玉钗双袅绿云斜。倚栏看遍庭前树，尽是枝头结子花。
漾漾云

东溪拼音解读：

táng láng xiě zhú rú xiě zì ，zhèng yǐ fēng qíng yùn dù gāo 。wǒ jiě píng zhāng bú néng xiě ，wèi céng fèn dé fèng huáng máo 。
jun1 mén shè cè duó gōng páo ，yī jǐn hái xiāng yì qì háo 。jì yuè guāng fēng zhōu mào shū ，hún jīn pú yù jìn shān tāo 。rén sī fù jì qíng yīng qiē ，wǒ xǐ dēng lóng jià bèi gāo 。wǎng rì zhū xiōng céng shòu yè ，yún tíng wèn zì gǎn cí láo 。
yǔ zhòu máng máng yī huà tú ，hú lú yī yàng huàn qīng fú 。bái tóu niú mǎ yīng rén jiàn ，huáng juàn ér sūn kě zì yú 。jiā cè wèi néng gàn fù guì ，tán bīng hé chù yǒu tú gū 。bīng shuāng jì mò tiān yá kè ，liáo dǎo qián kūn yī è fū 。
xiāng mǎn bēi táng sān shí liù 。cuì gài yíng liáng ，wàn qǐng zhē tiān lǜ 。huà jiǎng zhū lián yún jǐn cù 。zhāi huā jīng qǐ shuāng ōu yù 。shuǐ pèi fēng shang kàn bú zú 。yī zhào qīng yí ，dàng guò cáng shū wū 。jīn yè nào hóng shēn chù xiǔ 。yuè míng tīng chàng líng bō qǔ 。
táng táng yì chéng dōng ，pì dì qiān xiāng xué 。liú shuǐ huán xī piān ，hǎo shān rào nán guō 。qīng jīn lái yóu gē ，jì jì jiàn tóu jiǎo 。suǒ qiú zài shī shū ，suǒ xí wéi lǐ lè 。xǔ hóu shàn zuò xìng ，shì lèi xīn yǒu tuō 。yǒng gē fù jīng é ，jiàn lǚ yóu jǔ yuē 。rú gōng jiù qiū ài ，yǒu shì zhòng kāi tuò 。táng qián shì zhēng róng ，táng hòu dì kuān chāo 。biàn sī cáng gǔ shū ，shū ěr chuàng gāo gé 。zào huà wéi zhǔ zhāng ，guǐ shén zhù zī dù 。zhòng cái fēn jī jù ，qún jiàng shì lóng zhuó 。míng qū yì fēi chén ，wēi gòu chēng bì luò 。yán yíng xuàn qīng zǐ ，bì kǎn míng dān è 。fēng líng jiē zhū hù ，yuè yǒu lián cuì bó 。qiān jīn gòu tú jí ，wàn juàn chōng dòng jué 。liù jīng zuì yán zhěng ，bǎi shì fēn jiāo cuò 。biāo tí bié yá qiān ，qǐ bì shí suǒ yào 。kuí guāng yìng hóng ní ，wén zì lì jīn wò 。yún xiāng shèng xūn zì ，jiān sù hù lián luò 。néng tūn shí qú fù ，zú zhù zhāng huá bó 。hú hé jīng shì biàn ，bīng xiǎn sì yán è 。dàng rán chéng huī chén ，kuàng yòu zāo rǎng luě 。gé fēi líng guāng cún ，shū sì qín kēng nuè 。yù huǐ jīng dú wáng ，zhū táo wéi chuān hé 。shuí néng fù xìng yǒu ，zhèng jù lì chán ruò 。fēng liú xiào shū láng ，sù bào jīng shì luè 。xīn rán xìng yì jǔ ，bú lìn fā sī tuó 。guī mó chū xiōng cì ，gōng xiào guī duō nuò 。qín láo jǐn yú shí ，lún huàn hū rú zuó 。zhòng nán jun1 dú yì ，yuǎn ěr wéi jīng è 。wén xī qián yǒu jì ，méi wài néng jì zuò 。qǐ tú kuā mù qián ，shí yǐ shì mián miǎo 。ěr lái fù zhōng fǒu ，fán shèng lún jì mò 。míng yú tiě lú bù ，shì tàn lìng wēi hè 。chén āi lěng dù yú ，fēng yǔ liú wō ké 。jī huāng cǎo sè xīn ，bēi gǔ tái hén bāo 。wēi wēi xián sòng qū ，yī jiù děng qiāo què 。yōu yōu qián kūn nèi ，sī dào hái zì ruò 。shì rén jí gōng lì ，yì huò zhòng míng jué 。níng zhī yī biān zhōng ，zhì wèi kān jǔ jiáo 。cháng wén shàng gǔ shí ，hún dùn níng tài pǔ 。hòu lái shū qì xìng ，wén jí jiàn zhāo chāo 。tú shū zuì yōu zé ，fén diǎn zhōng hào è 。sī shí qǐ wú shū ，wèi yì kuī hún pú 。tiān shēng lǔ zhòng ní ，yuán qì shǔ zhēn zhuó 。dào chuán lǔ shì wéi ，cái jié yán shēng zhuó 。liù jīng jí dà chéng ，zhōng huò láo bǐ xuē 。yī cóng chuí xiàn lái ，qiān gǔ chuán mù duó 。jīng qín yǐ wēi jìn ，chū hàn hái chuān záo 。yí biān zài tiān xià ，shuí wéi dìng chún bó 。suí táng qì wǔ dài ，guāng yàn cún yī jué 。mò néng tàn yuān wēi ，tú ěr dú zāo pò 。wǔ xīng jù kuí chán ，èr shuǐ sù lián luò 。zhēn rú xiàng jì chū ，xù tǒng xuán zhǎng wò 。piàn yán wàn lǐ jù ，yī fā qiān jun1 zhe 。wén fēng zī chǎn yáng ，shèng dào lài xuān kuò 。shí rén hǎo cáng shū ，bǐ cǐ rú yǒu yuē 。jiàn yáng yǔ wú jun4 ，liǎng jì zhēng róng yuè 。wú bāng gù wén xiàn ，cǐ jǔ shū zhuó luò 。shēng huá dòng xiāng guó ，míng jiāo děng shān yuè 。wǒ shēng yǐ hòu shí ，ǒu bèi shī shū fù 。wèi néng wàn juàn pò ，tú shì yī biān zhe 。jié wǎng yīn xiàn yú ，bú gēng gǎn qiú hù 。zhí gēn sī shēn péi ，jǔ bù lǜ qián què 。cí zhāng nǎi yú shì ，fù guì fēi kě lè 。shū zhōng yǒu zhì bǎo ，qǐ dàn shū guī jué 。cháng qīn yī dēng qīng ，bú guǎn shuāng bìn hé 。fěi tú shēn yǒu yú ，yì shǐ xīn wú zuò 。pàn zhōng xī yóu guān ，chén jì jiē luò mò 。chí qín shàng qīng xiāng ，tán xìng zhuǎn pán bó 。sī zhú yí shēng yīn ，yuān yú zì fēi yuè 。fèi xìng zì xiàng xún ，qì yùn yǒu huí báo 。juàn zī fēng huà běn ，kě rěn chéng xiāo suǒ 。píng shuí shào qián gōng ，qiě yǐ kāi hòu jiào 。wǒ yuàn jì qí chéng ，xīn bēi wéi mó zhuó 。
jǐ zhòng yún shù jǐ zhòng shān ，xiǎo xiǎo máo yán sān liǎng jiān 。dàn xǔ shǐ jun1 jī jiǔ zhì ，bú fáng nán mò hé chú hái 。
chūn qì xuān yán yù jiá shā ，yù chāi shuāng niǎo lǜ yún xié 。yǐ lán kàn biàn tíng qián shù ，jìn shì zhī tóu jié zǐ huā 。
yàng yàng yún

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

东溪相关翻译

（25）复西斜：此中“斜”应为押韵读作“xiá”。
⑪阴房阒鬼火：囚室阴暗寂静，只有鬼火出没。阴房：见不到阳光的居处，此指囚房。阒：幽暗、寂静。春院閟天黑：虽在春天里，院门关得紧紧的，照样是一片漆黑。閟：关闭。“牛骥同一皂”两句：牛和骏马同槽，鸡和凤凰共处，比喻贤愚不分，杰出的人和平庸的人都关在一起。骥：良马。皂：马槽。鸡栖：鸡窝。
枝缺入青楼开，艳歌一曲酒一杯”。一曲，一首。因为词是配合音乐唱的，故称“曲”。新词，刚填好的词，意指新歌。酒一杯，一杯酒。

东溪相关赏析

“徒作《千里曲》，弦绝念弥顿。”《千里曲》：曲名，即“千里别鹤”。蔡邕《琴操》说：“商陵牧子娶妻五年，无子，父兄欲为改娶，牧子援琴鼓之，叹别鹤以舒其愤懑。鹤一举千里，故名千里别鹤也。”弦绝：曲终。这两句的意思是：我枉自弹奏了一曲《千里别鹤》，本想借此消忧，谁知曲罢却像商陵牧子一样，思念之情愈加强烈了。作者的“千念”、“万感”郁积在心，至此却像火山一样爆发了。

东风吹落战尘沙，梦想西湖处士家。只恐江南春意减，此心元不为梅花。

作者介绍

姚月华 姚月华，唐朝时期的才女，生卒年不详。曾随父寓扬子江时，与邻舟一书生杨达诗词唱和。今所存诗六首，亦因此而作。相传她因梦月落妆台，觉而大悟，聪明过人，读书过目成诵，不久即能作文赋诗，是不可多得的才女。笔札之暇，时及丹青。花卉翎毛，世所鲜及。然聊复自娱，人不可得而见。尝为杨达画芙蓉匹鸟，约略浓淡，生态逼真。按佩文斋书画谱列入宋，无声诗史列入明，历代画史汇传从之，今依玉台画史引文列入唐。事见《琅缳记》