为学一首示子侄

为学一首示子侄原文：

烟雨春深拥翠螺，山人独赋考盘阿。柴门有客频相问，泉石生涯奈汝何。
同官载酒出郊圻，晴日东驰雁北飞。隔岸春云邀翰墨，傍檐垂柳报芳菲。池边转觉虚无尽，台上偏宜酩酊归。州县徒劳那可度，后时连骑莫相违。
故家凋丧后，初识澹庵孙。玉树明庭角，冰澌吐话言。荆州得上幕。楚壤带中原。多欲附舟去，白鱼朱橘繁。
美人家在湖边住。引侬神往图中去。影隔小窗纱。紫薇初试花。垂杨低拂处。不碍寻诗路。吟罢意如何，魂销一卷书。
风动飞霙迎晓霁。银海光浮，宴启群仙会。骑省流芳谁可继。尊前看取连枝贵。华发衰翁羞晚岁。未报皇恩，尚忝专城寄。酒入愁肠应易醉。已拚一醉酬君意。
牛渚西江夜，青天无片云。
妖獭唐宫爨。浪抽来、太真玉笛，野狐银管。赚紫煞红如梦呓，谁解宫移羽换。便小部、甘陵称冠。怪底应刘都下第，让犨麋、中贵文名擅。些子恨，各分半。情场那有蚣蝑馆。几消磨、横流哀涕，华思灵盼。巧借同昌缠钿缕，系紧湘兰蕊串。莫误把、樱桃痴唤。腻月流烟荷影活，拓红蟆、斗阁春无畔。纤凤语，织花段。
霜蹄趋冀北，玉殿迥天开。六善躬敷奏，重瞳首屡回。乡关曾不念，国本藉深培。细酌杯中物，称诗咏有莱。
飘飘绿衣郎，怒臂欲当辙。君王求勇士，嘉尔能仗节。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。

为学一首示子侄拼音解读：

yān yǔ chūn shēn yōng cuì luó ，shān rén dú fù kǎo pán ā 。chái mén yǒu kè pín xiàng wèn ，quán shí shēng yá nài rǔ hé 。
tóng guān zǎi jiǔ chū jiāo qí ，qíng rì dōng chí yàn běi fēi 。gé àn chūn yún yāo hàn mò ，bàng yán chuí liǔ bào fāng fēi 。chí biān zhuǎn jiào xū wú jìn ，tái shàng piān yí mǐng dǐng guī 。zhōu xiàn tú láo nà kě dù ，hòu shí lián qí mò xiàng wéi 。
gù jiā diāo sàng hòu ，chū shí dàn ān sūn 。yù shù míng tíng jiǎo ，bīng sī tǔ huà yán 。jīng zhōu dé shàng mù 。chǔ rǎng dài zhōng yuán 。duō yù fù zhōu qù ，bái yú zhū jú fán 。
měi rén jiā zài hú biān zhù 。yǐn nóng shén wǎng tú zhōng qù 。yǐng gé xiǎo chuāng shā 。zǐ wēi chū shì huā 。chuí yáng dī fú chù 。bú ài xún shī lù 。yín bà yì rú hé ，hún xiāo yī juàn shū 。
fēng dòng fēi yāng yíng xiǎo jì 。yín hǎi guāng fú ，yàn qǐ qún xiān huì 。qí shěng liú fāng shuí kě jì 。zūn qián kàn qǔ lián zhī guì 。huá fā shuāi wēng xiū wǎn suì 。wèi bào huáng ēn ，shàng tiǎn zhuān chéng jì 。jiǔ rù chóu cháng yīng yì zuì 。yǐ pīn yī zuì chóu jun1 yì 。
niú zhǔ xī jiāng yè ，qīng tiān wú piàn yún 。
yāo tǎ táng gōng cuàn 。làng chōu lái 、tài zhēn yù dí ，yě hú yín guǎn 。zuàn zǐ shà hóng rú mèng yì ，shuí jiě gōng yí yǔ huàn 。biàn xiǎo bù 、gān líng chēng guàn 。guài dǐ yīng liú dōu xià dì ，ràng chōu mí 、zhōng guì wén míng shàn 。xiē zǐ hèn ，gè fèn bàn 。qíng chǎng nà yǒu gōng xiè guǎn 。jǐ xiāo mó 、héng liú āi tì ，huá sī líng pàn 。qiǎo jiè tóng chāng chán diàn lǚ ，xì jǐn xiāng lán ruǐ chuàn 。mò wù bǎ 、yīng táo chī huàn 。nì yuè liú yān hé yǐng huó ，tuò hóng má 、dòu gé chūn wú pàn 。xiān fèng yǔ ，zhī huā duàn 。
shuāng tí qū jì běi ，yù diàn jiǒng tiān kāi 。liù shàn gōng fū zòu ，zhòng tóng shǒu lǚ huí 。xiāng guān céng bú niàn ，guó běn jiè shēn péi 。xì zhuó bēi zhōng wù ，chēng shī yǒng yǒu lái 。
piāo piāo lǜ yī láng ，nù bì yù dāng zhé 。jun1 wáng qiú yǒng shì ，jiā ěr néng zhàng jiē 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

为学一首示子侄相关翻译

⑤铠甲句：由于长年战争，战士们不脱战服，铠甲上都生了虱子。铠甲，古代的护身战服。铠，就是甲。虮，虱卵。万姓：百姓。以：因此。
①才道：才知道。凄迷：凄凉迷乱。红泪，形容女子的眼泪。
③臂健：膀臂强健，形容力气很大，不服老阵云战地的云气这里含有战阵之意。弓力：弓的张力。阵云：战地烟云。

为学一首示子侄相关赏析

《吴山青·金璞明》咏物言志，既给人以美的享受，又颇耐人寻味。两个“明”字和两个“鸣”字，谐音，又为全词增添了视觉和听觉上的审美效果，读来颇感耳清目明。
这首散曲在艺术上的鲜明特点是把歌颂隐逸生活同大胆揭露官场险恶结合起来写，语言泼辣，道理透彻，使作品具有一定的批判力量，抵消了消极情调，显示出豪迈的风格。

作者介绍

郑文宝 郑文宝（953～1013）字仲贤，一字伯玉，汀洲宁化（今属福建）人，郑彦华子。太平兴国八年进士，师事徐铉，仕南唐为校书郎，历官陕西转运使、兵部员外郎。善篆书，工琴，以诗名世，风格清丽柔婉，所作多警句，为欧阳修、司马光所称赏。著有《江表志》、《南唐近事》等。