滕王阁序

滕王阁序原文：

精微烂金石。至心动神明。杞妻哭死夫。梁山为之倾。子丹西质秦。乌白马角生。邹衍囚燕市。繁霜为夏零。关东有贤女。自字苏来卿。壮年报父仇。身没垂功名。女休逢赦书。白刃几在颈。俱上列仙籍。去死独就生。太仓令有罪。远征当就拘。自悲居无男。祸至无与俱。缇萦痛父言。荷担西上书。盘桓北阙下。泣泪何涟如。乞得幷姊弟。没身赎父躯。汉文感其义。肉刑法用除。其父得以免。辩义在列图。多男亦何为。一女足成居。简子南渡河。津吏废舟船。执法将加刑。女娟拥棹前。妾父闻君来。将涉不测渊。畏惧风波起。祷祝祭名川。备礼飨神祇。为君求福先。不胜釂祀诚。至令犯罚艰。君必欲加诛。乞使知罪諐。妾愿以身代。至诚感苍天。国君高其义。其父用赦原。河激奏中流。简子知其贤。归聘为夫人。荣宠超后先。辩女解父命。何况健少年。黄初发和气。明堂德教施。治道致太平。礼乐风俗移。刑措民无枉。怨女复何为。圣皇长寿考。景福常来仪。
翠羽嘈嘈唤梦回，罗浮峰下小徘徊。霜风昨夜卷晴雪，山路今朝无碧苔。尚有瘦香供玉笛，不将余片点妆台。少须鼎实明人眼，却带江南烟雨来。
秋风不设护花铃，任扑云亭又水亭。辟荔墙垣犹有剩，梧桐院落最先听。烂红乾翠都堪惜，转绿回黄不暂停。我亦人间一蒲柳，敢同松柏斗遐龄。
未竟夜堂无义句，明朝且逊杖头论。崇山仄径回风细，浅水微烟过雨痕。望望岂知春已入，行行空觉鸟初喧。一铺功德聊回互，又待花繁到石门。
枕痕一线印香腮，蹙春山两弯眉黛。整金钗舒玉笋，出绣户下瑶阶。穿着对窄窄弓鞋，刚行出绣帘外。　　【驻马听】寂寂瑶阶，春日阑珊景物乖。困人天色，不堪梳洗傍妆台。梨花寂寞玉容衰，海常零落胭脂败。自裁划，今春更比前春煞。　　【乔牌儿】指尖儿弹破腮，泪珠儿镇长在。自从他去了恹恹害，这病便重如山深似海。　　【雁儿落】懒插这鸳鸯交颈钗，羞系这合欢带。慵把这鸾凰锦褥铺，愁将这翡翠鲛绡盖。　　【得胜令】灵鹊儿噪庭槐，车马过长街。准备着月下星前拜，安排着春衫和泪揩。打叠起愁怀，怕不待宁心耐，闷晶月难捱，我则怕青春不再来。　　【滴滴金】空着我便耳热眼跳，心神恍忽，失惊打怪，莫不是薄幸可憎才？我一会家腹热肠荒，心忙意急。行出门外，空着我便立遍苍苔。　　【折桂令】将一块望夫石雾锁云霾，到如今燕侣莺俦，枉惹的蝶笑蜂猜。几时能够单凤成双、锦鸳作对、鱼水和谐？盼佳期今春左侧，海棠开不见他回来。想俺那多才，柳陌花街，莫不是谢馆秦楼？多应在走马章台！　　【尾声】来时节吃我一会闲顿摔，我可便不比其他性格。那其间信人搬弄的耳朵儿来揪，把俺那薄幸的娇才面皮上掴。
情怀甘澹泊，书史自逍遥。夜读妨邻睡，晨眠误客招。燕归帘半卷，鸟散竹还摇。雨足轩东圃，缘溪认药苗。¤
鸠藤扶步破晴岚，泉影山光忆此龛。豹雾久埋江以北，鸿音频落岭之南。树移根活花争发，天定风和雨亦甘。回首辰星沦浦口，杜鹃声里草毵毵。
池塘萧索掩空笼，玉树同嗟一土中。莎径罢鸣唯泣露，松轩休舞但悲风。丹台旧氅难重缉，紫府新书岂更通。云减雾消无处问，只留华发与衰翁。

滕王阁序拼音解读：

jīng wēi làn jīn shí 。zhì xīn dòng shén míng 。qǐ qī kū sǐ fū 。liáng shān wéi zhī qīng 。zǐ dān xī zhì qín 。wū bái mǎ jiǎo shēng 。zōu yǎn qiú yàn shì 。fán shuāng wéi xià líng 。guān dōng yǒu xián nǚ 。zì zì sū lái qīng 。zhuàng nián bào fù chóu 。shēn méi chuí gōng míng 。nǚ xiū féng shè shū 。bái rèn jǐ zài jǐng 。jù shàng liè xiān jí 。qù sǐ dú jiù shēng 。tài cāng lìng yǒu zuì 。yuǎn zhēng dāng jiù jū 。zì bēi jū wú nán 。huò zhì wú yǔ jù 。tí yíng tòng fù yán 。hé dān xī shàng shū 。pán huán běi què xià 。qì lèi hé lián rú 。qǐ dé bīng zǐ dì 。méi shēn shú fù qū 。hàn wén gǎn qí yì 。ròu xíng fǎ yòng chú 。qí fù dé yǐ miǎn 。biàn yì zài liè tú 。duō nán yì hé wéi 。yī nǚ zú chéng jū 。jiǎn zǐ nán dù hé 。jīn lì fèi zhōu chuán 。zhí fǎ jiāng jiā xíng 。nǚ juān yōng zhào qián 。qiè fù wén jun1 lái 。jiāng shè bú cè yuān 。wèi jù fēng bō qǐ 。dǎo zhù jì míng chuān 。bèi lǐ xiǎng shén qí 。wéi jun1 qiú fú xiān 。bú shèng jiào sì chéng 。zhì lìng fàn fá jiān 。jun1 bì yù jiā zhū 。qǐ shǐ zhī zuì qiān 。qiè yuàn yǐ shēn dài 。zhì chéng gǎn cāng tiān 。guó jun1 gāo qí yì 。qí fù yòng shè yuán 。hé jī zòu zhōng liú 。jiǎn zǐ zhī qí xián 。guī pìn wéi fū rén 。róng chǒng chāo hòu xiān 。biàn nǚ jiě fù mìng 。hé kuàng jiàn shǎo nián 。huáng chū fā hé qì 。míng táng dé jiāo shī 。zhì dào zhì tài píng 。lǐ lè fēng sú yí 。xíng cuò mín wú wǎng 。yuàn nǚ fù hé wéi 。shèng huáng zhǎng shòu kǎo 。jǐng fú cháng lái yí 。
cuì yǔ cáo cáo huàn mèng huí ，luó fú fēng xià xiǎo pái huái 。shuāng fēng zuó yè juàn qíng xuě ，shān lù jīn cháo wú bì tái 。shàng yǒu shòu xiāng gòng yù dí ，bú jiāng yú piàn diǎn zhuāng tái 。shǎo xū dǐng shí míng rén yǎn ，què dài jiāng nán yān yǔ lái 。
qiū fēng bú shè hù huā líng ，rèn pū yún tíng yòu shuǐ tíng 。pì lì qiáng yuán yóu yǒu shèng ，wú tóng yuàn luò zuì xiān tīng 。làn hóng qián cuì dōu kān xī ，zhuǎn lǜ huí huáng bú zàn tíng 。wǒ yì rén jiān yī pú liǔ ，gǎn tóng sōng bǎi dòu xiá líng 。
wèi jìng yè táng wú yì jù ，míng cháo qiě xùn zhàng tóu lùn 。chóng shān zè jìng huí fēng xì ，qiǎn shuǐ wēi yān guò yǔ hén 。wàng wàng qǐ zhī chūn yǐ rù ，háng háng kōng jiào niǎo chū xuān 。yī pù gōng dé liáo huí hù ，yòu dài huā fán dào shí mén 。
zhěn hén yī xiàn yìn xiāng sāi ，cù chūn shān liǎng wān méi dài 。zhěng jīn chāi shū yù sǔn ，chū xiù hù xià yáo jiē 。chuān zhe duì zhǎi zhǎi gōng xié ，gāng háng chū xiù lián wài 。　　【zhù mǎ tīng 】jì jì yáo jiē ，chūn rì lán shān jǐng wù guāi 。kùn rén tiān sè ，bú kān shū xǐ bàng zhuāng tái 。lí huā jì mò yù róng shuāi ，hǎi cháng líng luò yān zhī bài 。zì cái huá ，jīn chūn gèng bǐ qián chūn shà 。　　【qiáo pái ér 】zhǐ jiān ér dàn pò sāi ，lèi zhū ér zhèn zhǎng zài 。zì cóng tā qù le yān yān hài ，zhè bìng biàn zhòng rú shān shēn sì hǎi 。　　【yàn ér luò 】lǎn chā zhè yuān yāng jiāo jǐng chāi ，xiū xì zhè hé huān dài 。yōng bǎ zhè luán huáng jǐn rù pù ，chóu jiāng zhè fěi cuì jiāo xiāo gài 。　　【dé shèng lìng 】líng què ér zào tíng huái ，chē mǎ guò zhǎng jiē 。zhǔn bèi zhe yuè xià xīng qián bài ，ān pái zhe chūn shān hé lèi kāi 。dǎ dié qǐ chóu huái ，pà bú dài níng xīn nài ，mèn jīng yuè nán ái ，wǒ zé pà qīng chūn bú zài lái 。　　【dī dī jīn 】kōng zhe wǒ biàn ěr rè yǎn tiào ，xīn shén huǎng hū ，shī jīng dǎ guài ，mò bú shì báo xìng kě zēng cái ？wǒ yī huì jiā fù rè cháng huāng ，xīn máng yì jí 。háng chū mén wài ，kōng zhe wǒ biàn lì biàn cāng tái 。　　【shé guì lìng 】jiāng yī kuài wàng fū shí wù suǒ yún mái ，dào rú jīn yàn lǚ yīng chóu ，wǎng rě de dié xiào fēng cāi 。jǐ shí néng gòu dān fèng chéng shuāng 、jǐn yuān zuò duì 、yú shuǐ hé xié ？pàn jiā qī jīn chūn zuǒ cè ，hǎi táng kāi bú jiàn tā huí lái 。xiǎng ǎn nà duō cái ，liǔ mò huā jiē ，mò bú shì xiè guǎn qín lóu ？duō yīng zài zǒu mǎ zhāng tái ！　　【wěi shēng 】lái shí jiē chī wǒ yī huì xián dùn shuāi ，wǒ kě biàn bú bǐ qí tā xìng gé 。nà qí jiān xìn rén bān nòng de ěr duǒ ér lái jiū ，bǎ ǎn nà báo xìng de jiāo cái miàn pí shàng guó 。
qíng huái gān dàn bó ，shū shǐ zì xiāo yáo 。yè dú fáng lín shuì ，chén mián wù kè zhāo 。yàn guī lián bàn juàn ，niǎo sàn zhú hái yáo 。yǔ zú xuān dōng pǔ ，yuán xī rèn yào miáo 。¤
jiū téng fú bù pò qíng lán ，quán yǐng shān guāng yì cǐ kān 。bào wù jiǔ mái jiāng yǐ běi ，hóng yīn pín luò lǐng zhī nán 。shù yí gēn huó huā zhēng fā ，tiān dìng fēng hé yǔ yì gān 。huí shǒu chén xīng lún pǔ kǒu ，dù juān shēng lǐ cǎo sān sān 。
chí táng xiāo suǒ yǎn kōng lóng ，yù shù tóng jiē yī tǔ zhōng 。shā jìng bà míng wéi qì lù ，sōng xuān xiū wǔ dàn bēi fēng 。dān tái jiù chǎng nán zhòng jī ，zǐ fǔ xīn shū qǐ gèng tōng 。yún jiǎn wù xiāo wú chù wèn ，zhī liú huá fā yǔ shuāi wēng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

滕王阁序相关翻译

②岭：指大庾岭，沟通岭南岭北咽喉要道。试问：试着提出问题，试探性地问。此心安处是吾乡：这个心安定的地方，便是我的故乡。
②搔首：以手搔头。焦急或有所思貌。怆：悲伤。
⑥出师表：诸葛亮出师伐魏之前，上表给蜀汉后主刘禅，表明白己为统一事业奋斗到底的决心。鬼神泣壮烈：鬼神也被诸葛亮的壮烈精神感动得流泪。渡江楫：东晋爱国志士祖逖率兵北伐，渡长江时，敲着船桨发誓北定中原，后来终于收复黄河以南失地。楫：船桨。胡羯：古代对北方少数民族的称呼。
③迟暮：这时杜甫年五十。供多病：交给多病之身了。供，付托。涓埃：滴水、微尘，指毫末之微。

滕王阁序相关赏析

颔联“功名万里外，心事一杯中”，紧承上联送别之意。友人远征“万里”，是为求取“功名”，自当鼓励，因此不得挽留。临别之际，万千“心事”，一言难尽，全寄托在“一杯”别酒之中。此联极尽纵横捭阖之能事。先从“万里外”一笔推开，展现出巨大的空间，表现李侍御豪迈的激情、飞动的气势。但紧接着一笔收勒，又回到别筵。这“一杯”中包含了哪些“心事”，诗人没有明写，但不难推测，它包含着深挚的惜别，“万里”征途的担心；前程珍重的祝愿；“功名”早立的期望等等，感情极为深沉厚重。一开一阖之际，极富抑扬顿挫之力。
风风雨雨梨花，窄索帘栊，巧小窗纱。甚情绪灯前，客怀枕畔，心事天涯。三千丈清愁鬓发，五十年春梦繁华。蓦见人家，杨柳分烟，扶上檐牙。
晏子不是直接劝阻，而是间接委婉地提醒齐景公杀了烛邹会影响他的声誉，从而使他改变了主意（晏子的高明之处）。

作者介绍

道恭 道恭，唐初僧人。苏州人。有高行，学该内外，为时人所称。太宗贞观二十二年(648)奉召至洛阳宫，太宗召见，并令其赋诗咏衲袈裟。《全唐诗》录存其诗一首，《全唐文》录存其铭一篇。