行路难·其一

行路难·其一原文：

懿质闲贞训，宗闺著令仪。子蕃知必贵，邻好为频移。素节尊勤俭，彤椽吐倔奇。滔滔东注恨，何日是还期。
禅室东山下，蓬门一径幽。风生明月夜，露下碧梧秋。地僻烟光远，堂虚鹤影投。高僧留翰墨，清和满斋头。
遭时不祥厄阳九，垢面蓬鬓丧家狗。四夷交侵小雅废，率其子弟攻父母。封豕长蛇亘人域，天子下殿跣足走。凝碧池头乐最愁，连昌宫里花亦丑。三精雾塞黑曈曈，天破地裂一无有。谁执弓矢救日月，仰泣旻天大号吼。贤者不入胜母里，义士耻饮盗泉水。丈夫立身乃大事，一失此足死亦耻。当知孔明杲卿辈，岿然三代古君子。吕尚磻溪钓文王，乃是汉唐人才尔。到今大坏不可救，鸱枭破獍咀唇齿。高瞠双眼视天下，黔首浑敦状如鬼。龙堆大漠鸟兽夷，舌捲音响蛮侏离。不类人形舞百怪，错乱天命灾群黎。营州羯狗猪龙形，讵能篡有唐丕基。太子即位灵武日，天开万仞磨崖碑。载定尊卑奠鳌极，一新正朔授人时。渐被日出月没处，梯航臣妾拜京师。黄旗紫盖东南兴，大火王气浮晴春。勿欺一成一旅微，少康犹能作之君。班超已著王命论，陈婴王陵毋生心。绛衣大冠大敌勇，今日岂无刘将军。田野豪杰久延颈，一呼而动云来奔。我当率之效驰驱，整顿乾坤明大伦。旧邦新命光前王，逆俗污染咸惟新。
玉人欲归留不住，南山出云作朝雨。雨中却柅使车轮，主人重得延嘉宾。嘉宾有诗留别我，句句高奇字字新。新若新花凝宿露，高似秋天晓星布。奇於云起成峰峦，鲛人沾珠盈玉盘。浪大月照如金线，金线交加珠可贵。玦离环合间珠圆，风生玉步声珊珊。珍奇若此为重赐，斋沐焚香然后看。三复吟看既忘倦，命笔和来才思缓。桃李难酬琼玖珍，野老美芹聊贽献。与君俱是锦江人，今幸星轺来过陈。乡情交分忍轻别，少留可待早秋辰。秋光月华伴行色，步步随君归紫宸。
细雨黄花白雁秋，餐英此日共淹留。江村比屋西成乐，穗石青尊薄暮酬。苍翠满庭生意动，牛羊下陇野情幽。何当长啸云罗外，一卧沧浪问钓舟。
竺教流传入中土，以相求之无自可。达磨西来直指心，拟议之间已蹉过。皮髓谁分深浅机，祖祢翻贻子孙祸。钟山禅老真可人，高唱宗风震江左。学流云集欲何为，佛祖要须自心作。宰官倥偬牒讼间，偷暇相从还作么。也知襟抱素相亲，更把篇章迭酬和。词严义密读难晓，字顺文从识皆妥。应怜孤陋方杜门，亦欲追随良未果。故将佳句寄幽人，此意勤渠滋愧荷。谈空摩诘无一言，听法文殊非两个。若将情解议真如，明眼人前应看破。世间万法互低昂，正若旋轮与推磨。随时俯仰乃善谋，就中拙者无过我。九折羊肠欲着鞭，万里沧溟思纵柁。只今行年四十馀，已觉衰颓多坐卧。平生作具何所施，尽以付之一弄火。回光返照默自参，妙湛本然无点涴。公方齿壮志气豪，正可立功同魏颗。胡为亦复味禅那，坐视轩裳如絷锁。莲社庄严清净池，丈室含容高广座。他时共结香火缘，心期耿耿当非颇。为余稽首问勤师，如师材德诚磊砢。钓龙罗凤大江滨，法器谁为语无堕。庭前倘有立雪人，我欲因风致三贺。

行路难·其一拼音解读：

yì zhì xián zhēn xùn ，zōng guī zhe lìng yí 。zǐ fān zhī bì guì ，lín hǎo wéi pín yí 。sù jiē zūn qín jiǎn ，tóng chuán tǔ juè qí 。tāo tāo dōng zhù hèn ，hé rì shì hái qī 。
chán shì dōng shān xià ，péng mén yī jìng yōu 。fēng shēng míng yuè yè ，lù xià bì wú qiū 。dì pì yān guāng yuǎn ，táng xū hè yǐng tóu 。gāo sēng liú hàn mò ，qīng hé mǎn zhāi tóu 。
zāo shí bú xiáng è yáng jiǔ ，gòu miàn péng bìn sàng jiā gǒu 。sì yí jiāo qīn xiǎo yǎ fèi ，lǜ qí zǐ dì gōng fù mǔ 。fēng shǐ zhǎng shé gèn rén yù ，tiān zǐ xià diàn xiǎn zú zǒu 。níng bì chí tóu lè zuì chóu ，lián chāng gōng lǐ huā yì chǒu 。sān jīng wù sāi hēi tóng tóng ，tiān pò dì liè yī wú yǒu 。shuí zhí gōng shǐ jiù rì yuè ，yǎng qì mín tiān dà hào hǒu 。xián zhě bú rù shèng mǔ lǐ ，yì shì chǐ yǐn dào quán shuǐ 。zhàng fū lì shēn nǎi dà shì ，yī shī cǐ zú sǐ yì chǐ 。dāng zhī kǒng míng gǎo qīng bèi ，kuī rán sān dài gǔ jun1 zǐ 。lǚ shàng bō xī diào wén wáng ，nǎi shì hàn táng rén cái ěr 。dào jīn dà huài bú kě jiù ，chī xiāo pò jìng jǔ chún chǐ 。gāo chēng shuāng yǎn shì tiān xià ，qián shǒu hún dūn zhuàng rú guǐ 。lóng duī dà mò niǎo shòu yí ，shé juǎn yīn xiǎng mán zhū lí 。bú lèi rén xíng wǔ bǎi guài ，cuò luàn tiān mìng zāi qún lí 。yíng zhōu jié gǒu zhū lóng xíng ，jù néng cuàn yǒu táng pī jī 。tài zǐ jí wèi líng wǔ rì ，tiān kāi wàn rèn mó yá bēi 。zǎi dìng zūn bēi diàn áo jí ，yī xīn zhèng shuò shòu rén shí 。jiàn bèi rì chū yuè méi chù ，tī háng chén qiè bài jīng shī 。huáng qí zǐ gài dōng nán xìng ，dà huǒ wáng qì fú qíng chūn 。wù qī yī chéng yī lǚ wēi ，shǎo kāng yóu néng zuò zhī jun1 。bān chāo yǐ zhe wáng mìng lùn ，chén yīng wáng líng wú shēng xīn 。jiàng yī dà guàn dà dí yǒng ，jīn rì qǐ wú liú jiāng jun1 。tián yě háo jié jiǔ yán jǐng ，yī hū ér dòng yún lái bēn 。wǒ dāng lǜ zhī xiào chí qū ，zhěng dùn qián kūn míng dà lún 。jiù bāng xīn mìng guāng qián wáng ，nì sú wū rǎn xián wéi xīn 。
yù rén yù guī liú bú zhù ，nán shān chū yún zuò cháo yǔ 。yǔ zhōng què nǐ shǐ chē lún ，zhǔ rén zhòng dé yán jiā bīn 。jiā bīn yǒu shī liú bié wǒ ，jù jù gāo qí zì zì xīn 。xīn ruò xīn huā níng xiǔ lù ，gāo sì qiū tiān xiǎo xīng bù 。qí yú yún qǐ chéng fēng luán ，jiāo rén zhān zhū yíng yù pán 。làng dà yuè zhào rú jīn xiàn ，jīn xiàn jiāo jiā zhū kě guì 。jué lí huán hé jiān zhū yuán ，fēng shēng yù bù shēng shān shān 。zhēn qí ruò cǐ wéi zhòng cì ，zhāi mù fén xiāng rán hòu kàn 。sān fù yín kàn jì wàng juàn ，mìng bǐ hé lái cái sī huǎn 。táo lǐ nán chóu qióng jiǔ zhēn ，yě lǎo měi qín liáo zhì xiàn 。yǔ jun1 jù shì jǐn jiāng rén ，jīn xìng xīng yáo lái guò chén 。xiāng qíng jiāo fèn rěn qīng bié ，shǎo liú kě dài zǎo qiū chén 。qiū guāng yuè huá bàn háng sè ，bù bù suí jun1 guī zǐ chén 。
xì yǔ huáng huā bái yàn qiū ，cān yīng cǐ rì gòng yān liú 。jiāng cūn bǐ wū xī chéng lè ，suì shí qīng zūn báo mù chóu 。cāng cuì mǎn tíng shēng yì dòng ，niú yáng xià lǒng yě qíng yōu 。hé dāng zhǎng xiào yún luó wài ，yī wò cāng làng wèn diào zhōu 。
zhú jiāo liú chuán rù zhōng tǔ ，yǐ xiàng qiú zhī wú zì kě 。dá mó xī lái zhí zhǐ xīn ，nǐ yì zhī jiān yǐ cuō guò 。pí suǐ shuí fèn shēn qiǎn jī ，zǔ mí fān yí zǐ sūn huò 。zhōng shān chán lǎo zhēn kě rén ，gāo chàng zōng fēng zhèn jiāng zuǒ 。xué liú yún jí yù hé wéi ，fó zǔ yào xū zì xīn zuò 。zǎi guān kōng zǒng dié sòng jiān ，tōu xiá xiàng cóng hái zuò me 。yě zhī jīn bào sù xiàng qīn ，gèng bǎ piān zhāng dié chóu hé 。cí yán yì mì dú nán xiǎo ，zì shùn wén cóng shí jiē tuǒ 。yīng lián gū lòu fāng dù mén ，yì yù zhuī suí liáng wèi guǒ 。gù jiāng jiā jù jì yōu rén ，cǐ yì qín qú zī kuì hé 。tán kōng mó jié wú yī yán ，tīng fǎ wén shū fēi liǎng gè 。ruò jiāng qíng jiě yì zhēn rú ，míng yǎn rén qián yīng kàn pò 。shì jiān wàn fǎ hù dī áng ，zhèng ruò xuán lún yǔ tuī mó 。suí shí fǔ yǎng nǎi shàn móu ，jiù zhōng zhuō zhě wú guò wǒ 。jiǔ shé yáng cháng yù zhe biān ，wàn lǐ cāng míng sī zòng tuó 。zhī jīn háng nián sì shí yú ，yǐ jiào shuāi tuí duō zuò wò 。píng shēng zuò jù hé suǒ shī ，jìn yǐ fù zhī yī nòng huǒ 。huí guāng fǎn zhào mò zì cān ，miào zhàn běn rán wú diǎn wó 。gōng fāng chǐ zhuàng zhì qì háo ，zhèng kě lì gōng tóng wèi kē 。hú wéi yì fù wèi chán nà ，zuò shì xuān shang rú zhí suǒ 。lián shè zhuāng yán qīng jìng chí ，zhàng shì hán róng gāo guǎng zuò 。tā shí gòng jié xiāng huǒ yuán ，xīn qī gěng gěng dāng fēi pō 。wéi yú jī shǒu wèn qín shī ，rú shī cái dé chéng lěi luǒ 。diào lóng luó fèng dà jiāng bīn ，fǎ qì shuí wéi yǔ wú duò 。tíng qián tǎng yǒu lì xuě rén ，wǒ yù yīn fēng zhì sān hè 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

行路难·其一相关翻译

③晚：晚照或晚气。
（4）流霜：飞霜，古人以为霜和雪一样，是从空中落下来的，所以叫流霜。在这里比喻月光皎洁，月色朦胧、流荡，所以不觉得有霜霰飞扬。

行路难·其一相关赏析

李白《大鹏赋》，淋漓尽致地抒发了他从少年时代以来，一直在心头汹涌澎湃，而且越来越强烈的豪情逸致，读来令人感到极致的痛快。

“高楼谁与上”是无人与上，也是高楼无人之意，进一步点明作者的困苦环境和孤独心情。所谓登高望远，作者是借登高以远眺故国、追忆故乡。故国不可见，即便可见也已不是当年之国，故乡不可回，此恨此情只能用回忆来寄托。所以作者的一句“长记秋晴望”，实是一种无可奈何的哀鸣。现实中的无奈总让人有一种空虚无着落之感，人生的苦痛也总给人一种不堪回首的刺激，作者才有“往事已成空，还如一梦中”的感慨。在现实中，“往事”真的“成空”。但这种现实却是作者最不愿看到的，他希望这现实同样是一场梦。“如一梦”不是作者的清醒，而是作者的迷惘，这种迷惘中有太多的无奈，以此作结，突显全词的意境。

作者介绍

长孙正隐 长孙正隐，高宗时人。诗二首。