太上感应篇

太上感应篇原文：

岁寒倚遍甬东楼，喜上江边一叶舟。流转生涯常壁立，飘萧官况信云浮。欲逢故旧开青眼，先得诗章说白头。纵有一樽聊可饮，正当相对论穷愁。
不是轻相见，知君自玉关。风尘为道苦，肝胆向人难。雪到穷檐厚，风摇夜烛寒。天涯存我辈，犹得共团栾。
宾鸿点点月如钩，遥念灵君小倚楼。绰约冰姿风澹荡，呢喃虫语夜轻柔。缘牵网络千回梦，海隔东西两半球。对此良辰不须问，与谁同醉一壶秋。
圣皇御极治化明，海波不动边尘清。雕题椎髻尽入觐，卉裳毳服咸来庭。迢迢西域尤诚至，职贡依时无或替。圣心眷彼勤渠情，特选才贤充报使。地官主事关中英，年青貌伟襟怀宏。往时两度使绝域，能声妙誉人咸称。今来再乘皇华节，晓驾輶轩行紫陌。绣衣郁郁飘天香，四牡騑騑拖锦绁。暮春三月杨飞花，此时准拟过流沙。宣威不挂义阳剑，通道宁藉张骞槎。高昌康居聊尔适，鄯善月支暂焉息。星轺直驻于阗城，天诏须颁大宛国。大宛有马皆龙驹，于阗有玉皆璠玙。皇恩遍布戎夷悦，合辞入贡当何如。黄琮苍璧千金直，騄駬骅骝五花饰。想当旌旆言还时，蕃使纷纷随辙迹。戎王祖道穹庐高，蛮儿旋舞翻葡萄。笳声吹落关山月，节旄振耀蟠花袍。花袍不染流沙土，文采曾沾天上雨。归来拂拭当彤墀，百拜欢呼谒明主。主心悦怿嘉忠勤，隆隆恩宠应无伦。愿言努力重努力，汉廷不负班将军。
渐渐东方，渐冲和鲜明，秀灵相接。渐次转迁南陆，阳晶炽赫。暑炎光晔。渐令西境金华聚，渐轮在北相凝浃。渐成悟，渐见四时，怎生拈捻。渐渐须臾岁业。渐别作仙家，景堪招摄。渐把气神炼，变真丹就上，愈加调燮。渐知行入前程路，渐分朗、足开云蹑。渐无做，渐高道成德猎。
百雉层城上将坛，列营西照雪峰寒。文章立事须铭鼎，谈笑论功耻据鞍。草檄清油推健笔，曳裾黄阁耸危冠。双金未比三千字，负弩空惭知者难。

太上感应篇拼音解读：

suì hán yǐ biàn yǒng dōng lóu ，xǐ shàng jiāng biān yī yè zhōu 。liú zhuǎn shēng yá cháng bì lì ，piāo xiāo guān kuàng xìn yún fú 。yù féng gù jiù kāi qīng yǎn ，xiān dé shī zhāng shuō bái tóu 。zòng yǒu yī zūn liáo kě yǐn ，zhèng dāng xiàng duì lùn qióng chóu 。
bú shì qīng xiàng jiàn ，zhī jun1 zì yù guān 。fēng chén wéi dào kǔ ，gān dǎn xiàng rén nán 。xuě dào qióng yán hòu ，fēng yáo yè zhú hán 。tiān yá cún wǒ bèi ，yóu dé gòng tuán luán 。
bīn hóng diǎn diǎn yuè rú gōu ，yáo niàn líng jun1 xiǎo yǐ lóu 。chāo yuē bīng zī fēng dàn dàng ，ne nán chóng yǔ yè qīng róu 。yuán qiān wǎng luò qiān huí mèng ，hǎi gé dōng xī liǎng bàn qiú 。duì cǐ liáng chén bú xū wèn ，yǔ shuí tóng zuì yī hú qiū 。
shèng huáng yù jí zhì huà míng ，hǎi bō bú dòng biān chén qīng 。diāo tí zhuī jì jìn rù jìn ，huì shang cuì fú xián lái tíng 。tiáo tiáo xī yù yóu chéng zhì ，zhí gòng yī shí wú huò tì 。shèng xīn juàn bǐ qín qú qíng ，tè xuǎn cái xián chōng bào shǐ 。dì guān zhǔ shì guān zhōng yīng ，nián qīng mào wěi jīn huái hóng 。wǎng shí liǎng dù shǐ jué yù ，néng shēng miào yù rén xián chēng 。jīn lái zài chéng huáng huá jiē ，xiǎo jià yóu xuān háng zǐ mò 。xiù yī yù yù piāo tiān xiāng ，sì mǔ fēi fēi tuō jǐn xiè 。mù chūn sān yuè yáng fēi huā ，cǐ shí zhǔn nǐ guò liú shā 。xuān wēi bú guà yì yáng jiàn ，tōng dào níng jiè zhāng qiān chá 。gāo chāng kāng jū liáo ěr shì ，shàn shàn yuè zhī zàn yān xī 。xīng yáo zhí zhù yú tián chéng ，tiān zhào xū bān dà wǎn guó 。dà wǎn yǒu mǎ jiē lóng jū ，yú tián yǒu yù jiē fán yú 。huáng ēn biàn bù róng yí yuè ，hé cí rù gòng dāng hé rú 。huáng cóng cāng bì qiān jīn zhí ，lù ěr huá liú wǔ huā shì 。xiǎng dāng jīng pèi yán hái shí ，fān shǐ fēn fēn suí zhé jì 。róng wáng zǔ dào qióng lú gāo ，mán ér xuán wǔ fān pú táo 。jiā shēng chuī luò guān shān yuè ，jiē máo zhèn yào pán huā páo 。huā páo bú rǎn liú shā tǔ ，wén cǎi céng zhān tiān shàng yǔ 。guī lái fú shì dāng tóng chí ，bǎi bài huān hū yè míng zhǔ 。zhǔ xīn yuè yì jiā zhōng qín ，lóng lóng ēn chǒng yīng wú lún 。yuàn yán nǔ lì zhòng nǔ lì ，hàn tíng bú fù bān jiāng jun1 。
jiàn jiàn dōng fāng ，jiàn chōng hé xiān míng ，xiù líng xiàng jiē 。jiàn cì zhuǎn qiān nán lù ，yáng jīng chì hè 。shǔ yán guāng yè 。jiàn lìng xī jìng jīn huá jù ，jiàn lún zài běi xiàng níng jiā 。jiàn chéng wù ，jiàn jiàn sì shí ，zěn shēng niān niǎn 。jiàn jiàn xū yú suì yè 。jiàn bié zuò xiān jiā ，jǐng kān zhāo shè 。jiàn bǎ qì shén liàn ，biàn zhēn dān jiù shàng ，yù jiā diào xiè 。jiàn zhī háng rù qián chéng lù ，jiàn fèn lǎng 、zú kāi yún niè 。jiàn wú zuò ，jiàn gāo dào chéng dé liè 。
bǎi zhì céng chéng shàng jiāng tán ，liè yíng xī zhào xuě fēng hán 。wén zhāng lì shì xū míng dǐng ，tán xiào lùn gōng chǐ jù ān 。cǎo xí qīng yóu tuī jiàn bǐ ，yè jū huáng gé sǒng wēi guàn 。shuāng jīn wèi bǐ sān qiān zì ，fù nǔ kōng cán zhī zhě nán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

太上感应篇相关翻译

③慵疏：懒散粗疏，这是托词，其实是说不愿与腐朽势力同流合污。招物议，遭到某些人的批评指责。时名：一时的名声。
⑵粟：泛指谷类。

太上感应篇相关赏析

“画堂红袖倚清酣，华发不胜簪。”开头两句从家里生活写起，似乎开得太远，与怀人没有什么关系，实际上却暗蕴怀念远方朋友的意思。作者不说自己年迈，盼望与老友相聚。而说自己没心思与姬妾周旋，姬妾清闲自在。以侧写正，委婉曲致。

“只要我下的功夫比别人深，没有做不到的事情。”

作者介绍

释守仁 释守仁，号且庵，上虞（今浙江上虞东南）人。住真州长芦寺。为南岳下十六世，乌巨雪堂道行禅师法嗣。《嘉泰普灯录》卷二○、《五灯会元》卷二○有传。今录诗九首。