房中曲

房中曲原文：

春到雨初晴，正是小楼时节。柳眼向人微笑，傍阑于堪折。暮山浓淡锁烟霏，梅杏半明灭。玉斝莫辞沈醉，待归时斜月。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
我家池里，龙种来归。
越梅半拆轻寒里，冰清淡薄笼蓝水。暖觉杏梢红，游丝狂惹风。闲阶莎径碧，远梦犹堪惜。离恨又迎春，相思难重陈。
高堂忆昨燕春风，双老怡愉生桂棹东。蓝衲归时饶榜绿，橘香怀处少萱红，悲缠忍舟中藏壑，德感还知月在空。
日长命何促，秋霜殒修嫭。嬿婉方及辰，幽明忽异路。以兹去倏忽，翻恨来迟暮。花落不重荣，佳人难再遇。亦知粉黛姿，原非金石固。无奈死别离，泉台永不寤。谁能召冥魂，一为话情愫。独立盻庭柯，无言怨芳树。

房中曲拼音解读：

chūn dào yǔ chū qíng ，zhèng shì xiǎo lóu shí jiē 。liǔ yǎn xiàng rén wēi xiào ，bàng lán yú kān shé 。mù shān nóng dàn suǒ yān fēi ，méi xìng bàn míng miè 。yù jiǎ mò cí shěn zuì ，dài guī shí xié yuè 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
wǒ jiā chí lǐ ，lóng zhǒng lái guī 。
yuè méi bàn chāi qīng hán lǐ ，bīng qīng dàn báo lóng lán shuǐ 。nuǎn jiào xìng shāo hóng ，yóu sī kuáng rě fēng 。xián jiē shā jìng bì ，yuǎn mèng yóu kān xī 。lí hèn yòu yíng chūn ，xiàng sī nán zhòng chén 。
gāo táng yì zuó yàn chūn fēng ，shuāng lǎo yí yú shēng guì zhào dōng 。lán nà guī shí ráo bǎng lǜ ，jú xiāng huái chù shǎo xuān hóng ，bēi chán rěn zhōu zhōng cáng hè ，dé gǎn hái zhī yuè zài kōng 。
rì zhǎng mìng hé cù ，qiū shuāng yǔn xiū hù 。yàn wǎn fāng jí chén ，yōu míng hū yì lù 。yǐ zī qù shū hū ，fān hèn lái chí mù 。huā luò bú zhòng róng ，jiā rén nán zài yù 。yì zhī fěn dài zī ，yuán fēi jīn shí gù 。wú nài sǐ bié lí ，quán tái yǒng bú wù 。shuí néng zhào míng hún ，yī wéi huà qíng sù 。dú lì pǎn tíng kē ，wú yán yuàn fāng shù 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

房中曲相关翻译

①晓：天刚亮的时候，春晓：春天的早晨。
①玉关：玉门关，这里泛指征人所在的远方。

房中曲相关赏析

结拍二句，时间由午后过渡到夜晚，写新月初上的景象。作者于依托明月遥寄相思的传统作法上，又自出新意，别开境界。“绿云”明指夜空浮云，暗喻女郎乌发。“新月”傍云而上，尤如女郎愁眉，蹙于乌发之下。新月弯弯，犹似愁眉。作者运用双关的委婉手法，既借月夜之景，抒写怀人之情；又避开对形象作直露的绘形勾貌，而是以新月状人之愁眉，通过景物的暗示性和象征性，使情与境谐，气氛浓重。
结句“胡笳一声愁绝”，一声胡笳使戍卒从思乡梦中惊醒过来，原来自己仍旧身在边地，最后用“愁绝”二字表现出戍卒的极端忧愁苦闷，同时也起了点明主题的作用。
“江边骑马是官人，借我孤舟南渡”，以写实对比的手法，进一层以官人的奔波映衬出渔父的悠闲，突出了官人高贵反而累赘、无能，渔父卑下反而自由自在。“笑”中最能令人深思的是笑官人：一群群骑马的官人，这时也不得不借渔父的“孤舟”南渡。嬉笑诙谐之情，表现在最后两句中。

作者介绍

王得益 王得益，真宗朝人（《天台续集》卷上）。