江上吟

江上吟原文：

双龙北去归辽海，匹马南来叹寂寥。一代兴亡吴苑月，千年感慨浙江潮。岳王墓上松声惨，伍子祠前剑气消。游女不知行客恨，夜深湖上更吹箫。
长安道上平如砥，马足车轮声聒耳。富贵门通卫霍家，豪华户接金张里。明堆珠翠兼象犀，贡献况复来蛮夷。软红尘涨日几尺，南北东西随处迷。不同宰相沙堤筑，五云中对黄金屋。八达名康九达庄，寰区四海称为独。
恨杏花飞，杨花乱，迷了天涯归路。小楼空极目，见春江潮落，烟生古渡。新涨授蓝，寒沙漾白，日暮锦帆何处。看看黄昏后，盼玉蟾不上，独扃朱户。但酒困扶头。诗成拄颊，恁般情绪挼。关河虽间阻。问怎便、忘了别时语。更不愧、树知连理，鸟解相思，忍凭他、芳辰暗度。燕足书难托，纵蹙损、镜奁眉妩。也空自、伤迟暮。痴情无奈，欲向梦中留住。那堪又闻夜雨。
老我乾坤七十年，云林强半有閒缘。纷纭野史乖麟笔，次第山窗理蠹编。倚杖松根哦落景，据梧石上谱飞泉。长安赫赫乘轩子，应笑空斋守太玄。
有客问憨叟，孤眇伤杕杜。五技无一长，徒然事铅素。初登文石陛，已斥宣闽路。嵚崟更百艰，昧昧窘前步。迟回荷推汲，终愧乘且负。长安富英俊，晚岁幸良晤。无求泥陈矩，而竟寡所附。迂哉孤立难，异己见猜妒。耽书只为累，无益还自误。憨叟答客问，子语亦何忤。圣治大一统，神化超邃古。垂裳尧舜隆，重译百兽舞。岩廊位丞弼，率皋夔方虎。而我参其间，贲镛间蛙鼓。终朝旅进退，抱恧靡寸补。曾是不我谅，谓欲茑萝附。雉羽固自珍，炯炯予敢负。明惭日星丽，幽惮鬼神怒。行休遂初志，樊开跃孤兔。溪山任夷犹，吟啸花间露。
祖国沦亡已若斯，家庭苦恋太情痴。只愁转眼瓜分惨，百首空成花蕊词。
大方海水一江湖，天地那分越与吴。莫笑几枝开眼错，分明画画是河图。
桓公居汉南，睹树感摇落。而我濒衰年，甫植数枝弱。来者方无穷，何必在身乐。
隔浦行闻晚寺钟，断坡寂历对寒松。苍烟暮合孤城暗，破月微昏远岫重。宿翼飞投空自急，断蓬无计竟何从。新年又入应添岁，归把青铜怨暮冬。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。

江上吟拼音解读：

shuāng lóng běi qù guī liáo hǎi ，pǐ mǎ nán lái tàn jì liáo 。yī dài xìng wáng wú yuàn yuè ，qiān nián gǎn kǎi zhè jiāng cháo 。yuè wáng mù shàng sōng shēng cǎn ，wǔ zǐ cí qián jiàn qì xiāo 。yóu nǚ bú zhī háng kè hèn ，yè shēn hú shàng gèng chuī xiāo 。
zhǎng ān dào shàng píng rú dǐ ，mǎ zú chē lún shēng guō ěr 。fù guì mén tōng wèi huò jiā ，háo huá hù jiē jīn zhāng lǐ 。míng duī zhū cuì jiān xiàng xī ，gòng xiàn kuàng fù lái mán yí 。ruǎn hóng chén zhǎng rì jǐ chǐ ，nán běi dōng xī suí chù mí 。bú tóng zǎi xiàng shā dī zhù ，wǔ yún zhōng duì huáng jīn wū 。bā dá míng kāng jiǔ dá zhuāng ，huán qū sì hǎi chēng wéi dú 。
hèn xìng huā fēi ，yáng huā luàn ，mí le tiān yá guī lù 。xiǎo lóu kōng jí mù ，jiàn chūn jiāng cháo luò ，yān shēng gǔ dù 。xīn zhǎng shòu lán ，hán shā yàng bái ，rì mù jǐn fān hé chù 。kàn kàn huáng hūn hòu ，pàn yù chán bú shàng ，dú jiōng zhū hù 。dàn jiǔ kùn fú tóu 。shī chéng zhǔ jiá ，nín bān qíng xù luò 。guān hé suī jiān zǔ 。wèn zěn biàn 、wàng le bié shí yǔ 。gèng bú kuì 、shù zhī lián lǐ ，niǎo jiě xiàng sī ，rěn píng tā 、fāng chén àn dù 。yàn zú shū nán tuō ，zòng cù sǔn 、jìng lián méi wǔ 。yě kōng zì 、shāng chí mù 。chī qíng wú nài ，yù xiàng mèng zhōng liú zhù 。nà kān yòu wén yè yǔ 。
lǎo wǒ qián kūn qī shí nián ，yún lín qiáng bàn yǒu jiān yuán 。fēn yún yě shǐ guāi lín bǐ ，cì dì shān chuāng lǐ dù biān 。yǐ zhàng sōng gēn ò luò jǐng ，jù wú shí shàng pǔ fēi quán 。zhǎng ān hè hè chéng xuān zǐ ，yīng xiào kōng zhāi shǒu tài xuán 。
yǒu kè wèn hān sǒu ，gū miǎo shāng dì dù 。wǔ jì wú yī zhǎng ，tú rán shì qiān sù 。chū dēng wén shí bì ，yǐ chì xuān mǐn lù 。qīn yín gèng bǎi jiān ，mèi mèi jiǒng qián bù 。chí huí hé tuī jí ，zhōng kuì chéng qiě fù 。zhǎng ān fù yīng jun4 ，wǎn suì xìng liáng wù 。wú qiú ní chén jǔ ，ér jìng guǎ suǒ fù 。yū zāi gū lì nán ，yì jǐ jiàn cāi dù 。dān shū zhī wéi lèi ，wú yì hái zì wù 。hān sǒu dá kè wèn ，zǐ yǔ yì hé wǔ 。shèng zhì dà yī tǒng ，shén huà chāo suì gǔ 。chuí shang yáo shùn lóng ，zhòng yì bǎi shòu wǔ 。yán láng wèi chéng bì ，lǜ gāo kuí fāng hǔ 。ér wǒ cān qí jiān ，bēn yōng jiān wā gǔ 。zhōng cháo lǚ jìn tuì ，bào nǜ mí cùn bǔ 。céng shì bú wǒ liàng ，wèi yù niǎo luó fù 。zhì yǔ gù zì zhēn ，jiǒng jiǒng yǔ gǎn fù 。míng cán rì xīng lì ，yōu dàn guǐ shén nù 。háng xiū suí chū zhì ，fán kāi yuè gū tù 。xī shān rèn yí yóu ，yín xiào huā jiān lù 。
zǔ guó lún wáng yǐ ruò sī ，jiā tíng kǔ liàn tài qíng chī 。zhī chóu zhuǎn yǎn guā fèn cǎn ，bǎi shǒu kōng chéng huā ruǐ cí 。
dà fāng hǎi shuǐ yī jiāng hú ，tiān dì nà fèn yuè yǔ wú 。mò xiào jǐ zhī kāi yǎn cuò ，fèn míng huà huà shì hé tú 。
huán gōng jū hàn nán ，dǔ shù gǎn yáo luò 。ér wǒ bīn shuāi nián ，fǔ zhí shù zhī ruò 。lái zhě fāng wú qióng ，hé bì zài shēn lè 。
gé pǔ háng wén wǎn sì zhōng ，duàn pō jì lì duì hán sōng 。cāng yān mù hé gū chéng àn ，pò yuè wēi hūn yuǎn xiù zhòng 。xiǔ yì fēi tóu kōng zì jí ，duàn péng wú jì jìng hé cóng 。xīn nián yòu rù yīng tiān suì ，guī bǎ qīng tóng yuàn mù dōng 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

江上吟相关翻译

⑤跻攀：犹攀登。唐杜甫《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》：“清晨陪跻攀，傲睨俯峭壁。”
②风尘：指安史之乱导致的连年战火。诸弟：杜甫四弟：颖、观、丰、占。只杜占随他入蜀，其他三弟都散居各地。

江上吟相关赏析

“百年浑似醉 ，满怀都是春。” 分别浓缩宋苏轼《满庭芳》词“百年里，浑教是醉，三万六千场”和宋陈郁《未庵为吴应祥愉赋》“生意满怀都是春”句意。 表达了是非颠倒，贤愚不分的社会里，只有整个人生都保持醉态，才能免受气愤烦恼的干扰，醉醺醺地浑身觉得充满春意融融的温暖 。虽忘却尘世，却也抒发了隐居者对人间沧桑的感叹。
“玉纤”与“春葱”、“远山”与“眉峰”本属于同一类概念，诗人将它们分拆开来，间以“屈损”、“压损”的词语，“损”是无复旧貌的意思。这样的安排，便带上了一种昔今对照的意味，较之直言“屈损春葱”、“压损眉峰”，更觉婉曲深沉；而“玉纤”、“远山”的拈出，也暗示出主角董针姑的年轻柔美。针姑是对针线女子的称呼，因其飞针走线，所以作者先从其“春葱”寓目入手。所以起首两句，展示了一名年轻女子一边擢弄着纤纤素手做针线活，一边愁眉紧蹙、似有无限心事的形象。
本篇小词以精细的笔触刻画了这位少妇对行人梦萦神驰的相思。

作者介绍

张韫 开封人，字积之。从军为小校。从征安南，次富良江，褰裳先济，众随之，蛮遁走。历京西、泾原将，知绥德、怀宁、顺宁军等六城，将兵取宥州，破夏人于大吴神流堆。，累迁开德、河阳马步军副总管。卒年七十三。谥荣毅。